بخاطر همین روز آخر 304 خیلی غم انگیز بود و دسه جمی آهنگای فراق (!) می خوندیم و با اینکه میدونسیم قراره یه سال دیگه باهم باشیم وختی زنگ اوخر خورد همه با یه گلوی پر بغض و چشای تر ا کلاس خارج شدیم ...

آن روزها رفتند آن روزهای خوب / آن روزهای سالم سرشار / آن آسمان پر از پولک / آن شاخساران پر از گیلاس / ... / گرمای کرسی خواب آور بود / من تند و بی پروا / دور از نگاه مادرم خط های باطل را / از مشق های کهنه ی خود پاک می کردم / ...

" فروغ فرخزاد "

خدا کنه 404 جاسوس بازی و چن رویی 204 و گروه بندیای نظامی (!) 304 رو نداشته باشه !!